ให้อาลัยใจหายแก้วสายศิลป์ | หยุดชีวินจากไทยไปสวรรค์ |
ชินกร ไกรลาศ ชาติวงวรรณ | “ยอยศ” พระลอลือลั่นชั้นแดนดาว |
ศิลปินแห่งชาติร้อยศาสตร์ศิลป์ | บทกวินไหลล่วงถึงห้วงหาว |
ทั้งแต่งเองร้องเองเพลงแพรวพราว | คนหนุ่มสาวรุ่นชราร่าเริงใจ |
เสียงไก่แก้วแว่วส่งกงไกรลาศ | สุโขทัย ๑ เมษามาส สุกสดใส |
พ.ศ.๒๔๘๙ เร้าพฤกษ์ไพร | ชิน ฝ้ายเทศ คลาไคลออกจากครรภ์ |
ช่วงฤกษ์งามยามดีดนตรีเพราะ | เทพคนธรรพ์ขับเคาะเสนาะสวรรค์ |
เด็กชายชินจึงเป็นศิลปินแห่งราชัน | บรรโลมขวัญไทยสยามงดงามใจ |
พฤหัสบดี ๑๘ พฤษภา สองพันห้าร้อยหกสิบ | ศิลปินแห่งชาติลับลิบสู่แห่งไหน |
เสียงไพเราะซึ้งเสนาะทั่วแดนไตร | “ชินกร” ท่านทำไมทิ้งไทยเรา |
ช่วยสืบสานงานร้อยกรองพี่น้องใต้ | ประธานใหญ่ฯ ประกวดเพลงลูกทุ่งรุ่งเฉลา |
ถ้วยพระราชทานฯ ตระการงานพริ้มเพรา | มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์โศกเศร้าไปตามกัน |
ขอดวงวิญญาณท่านสถิตสถานพิมานแก้ว | เสียงร้องเพลงเจื้อยแจ้วแว่วสวรรค์ |
แวดล้อมห้อมพร้อมนางฟ้าวิลาวัณย์ | เป็นหมื่นกัปป์แสนกัลป์นิรันดร |
รศ.ดร.สืบพงศ์ ธรรมชาติ ประพันธ์ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๐ |