ประเพณีเก่ากาลนานเนิ่นแล้ว | บรรพชนแน่แน่วร่วมรักษา |
ประเพณีที่เรียกมาฆบูชา | สืบเนื่องจากพระพุทธาสมณโคดม |
ณ วัดเวฬุวันมหาวิหาร | พระภิกษุสืบสานพุทธธารผสม |
มาพร้อมกันมุ่งมั่นอย่างเกลียวกลม | มิได้นัดหมายระดมหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบองค์ |
ตรงวันเพ็ญเด่นดวงโชติช่วงบุหลัน | เอหิภิกขุทั้งนั้นพรรณระหง |
พระพุทธเจ้าเกล้ามนุษย์โลกุตรวงศ์ | หลั่งพระธรรมไหลลงสู่โลกา |
ชื่อโอวาทปาฏิโมกข์ปลดโศกทุกข์ | ละเว้นชั่วโรมรุกปลุกตัณหา |
ทำความดีได้มีสุขทุกเวลา | ทำจิตใจให้สง่าสงบเย็น |
ในวันนี้ที่ศรีธรรมราชมหานครแต่ก่อนเก่า | รวมตัวเข้าสร้างประเพณีดั่งที่เห็น |
นำผ้าพระบฏงดงามดั่งเดือนเพ็ญ | ผืนผ้าเด่นด้วยจิตรกรรมพระสัมมา |
ตามตำนานนานนมพระบรมธาตุ | เมืองนครศรีธรรมราชสื่อเนื้อหา |
ชาวปากพนังแห่งศรีธรรมราชนครา | พบผืนผ้าสีขาวยาวเหลือเกิน |
ลอยติดฝั่งชายทะเลเอ๊ะสงสัย | ผ้าอะไรช่างงามตาน่าสรรเสริญ |
จึงร่วมแห่ผ้าประเสริฐทูนเทอดเทิน | มุ่งหน้าเดินสู่ราชวังหวังผู้นำ |
พระนามพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช | อภิวาทน์ถวายผ้าพระบฏงดงามขำ |
ทรงให้ซักประจักษ์ภาพซาบซึ้งธรรม | สัญลักษณ์เรื่องเลิศล้ำพระพุทธองค์ |
เมื่อถึงวันสำคัญสุขหรรษา | ทรงให้แห่ผ้าศักดิ์สิทธิ์จิตระหง |
รอบเมืองนครศรีธรรมราชศาสน์ดำรง | จบด้วยเอาห่มองค์พระบรมเจดีย์ |
เพื่อเป็นพุทธบูชาเกิดอานิสงส์ | บุญเป็นธงนำให้ได้สุขศรี |
ปัจจุบันและอนาคตชาติผุดผาดชีวี | ในวันวิสาขปุณมีสืบกันมา |
ต่อมาเปลี่ยนเป็นแห่ในวันมาฆบูชาปุณมาส | ฝนไม่สาดให้ยุ่งยากมากปัญหา |
สะดวกสบายกายใจการไปมา | ประกอบการได้คุ้มค่าที่เดินทาง |
เรียกกันว่า “ประเพณีบูชาแห่ผ้าขึ้นธาตุ” | สืบทอดสู่ทายาทมิอางขนาง |
ปัจจุบันมีผ้าพระบฏพระราชทานสารสื่อกลาง | เจิดกระจ่างห้าพระองค์ทรงเมตตา |
ประเพณีบูชาแห่ผ้าขึ้นธาตุ | จึงมิควรจะขาดบุญศาสนา |
อานิสงส์ธงชัยในชีวา | จึงควรไปแห่ผ้าพระบฏเอย |
อาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ รศ.ดร.สืบพงศ์ ธรรมชาติ ประพันธ์ พฤหัสบดี ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๐ |