ข่าวเด่น

ศิวพร บูรณะพล นักศึกษาชั้นปีที่ 3 หลักสูตรภาษาอังกฤษ สำนักวิชาศิลปศาสตร์ เป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือ ไม่ชอบการท่องจำ แต่ด้วยความเชื่อที่ว่า การเรียนรู้โดยการลงมือปฏิบัติจริงหรือได้สัมผัสด้วยตนเอง จะทำให้เข้าใจและสามารถจดจำได้นานกว่าการอ่านหนังสือ การท่องจำ และเรียนรู้เฉพาะในห้องเรียน เช่นเดียวกับการเรียนรู้ภาษาควรเกิดจากการได้ใช้ภาษานั้นจริงๆ ซึ่งเธอค้นพบว่า หากเราอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมของภาษานั้นๆ แม้จะยังพูดออกมาไม่ได้ในตอนแรก แต่เราจะซึมซับจนสามารถใช้ภาษานั้นได้โดยอัตโนมัติ นี่เป็นเหตุผลที่เธอเข้าร่วมโครงการพัฒนาค่ายพัฒนานักศึกษามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ณ Universiti Sains Malaysia (USM) ประเทศมาเลเซีย

ศิวพร ได้เล่าประสบการณ์ในการเข้าร่วมค่ายครั้งนี้ว่า ก้าวแรกที่คณะของเราเดินทางไปถึงมหาวิทยาลัย USM รัฐปีนัง แม้ว่าจะเป็นเวลาประมาณสี่ทุ่มซึ่งดึกพอสมควร แต่ก็มีเจ้าหน้าที่ของ USM มารอรับตรงประตูทางเข้า เพื่อที่จะพาไปยังที่พัก พร้อมถามถึงการเดินทางว่าเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อถึงที่พักยังมีเจ้าหน้าที่และคณะนักศึกษามาต้อนรับช่วยขนสัมภาระและพาไปส่งที่ห้องพักด้วย

การเข้าร่วมโครงการพัฒนาค่ายพัฒนานักศึกษามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ เริ่มจากการทำความรู้จักกับบัดดี้ (Buddy) โดยเมื่อได้ทำกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น ทำให้รู้สึกสนิทสนมและกล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น ถึงแม้อาจจะพูดรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่เขาก็พยายามที่จะเข้าใจและพูดช้าๆ ใช้คำศัพท์ง่ายๆ อธิบายจนเราเข้าใจ ดิฉันได้มีโอกาสถามบัดดี้คนหนึ่งว่า เหนื่อยไหมที่ต้องดูแลพวกเรา เขาบอกว่าไม่เหนื่อย แต่เขาได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆจากพวกเรา เป็นที่น่าสังเกตและชื่นชมว่า ที่นี่เขาสอนให้ทุกสิ่งคือการเรียนรู้ ไม่ใช่แค่ในตำราหรือห้องเรียนเท่านั้น กล้าคิด กล้าทำ กล้าที่จะเปิดรับสิ่งใหม่ๆ ไม่อายเมื่อเกิดข้อผิดพลาด แต่ถือว่าเป็นการเรียนรู้

มีบัดดี้คนหนึ่งพูดภาษาไทยได้ในเกณฑ์ที่ดีทีเดียว จึงถามเขาด้วยความสงสัยว่า มีคอร์สเรียนภาษาไทยที่ USM หรือ เขาบอกว่า ไม่มี เขาเรียนภาษาไทยเพราะมีแรงบันดาลใจมาจากซีรี่ส์ไทย เรื่องฮอร์โมน วัยว้าวุ่น ซึ่งเป็นที่นิยมมากในหมู่วัยรุ่นเมืองไทย ไม่คิดว่าจะดังมาถึงที่นี่ น่าทึ่งมากที่เพียงแค่แรงบันดาลใจเล็กๆ จะสามารถทำให้คนๆหนึ่งพูดอีกภาษาหนึ่งได้ โดยใช้เวลาไม่นาน ต้องนับถือในความพยายามและความตั้งใจของเขา นอกจากนี้ ยังมีบัดดี้ที่เป็นคนไทยที่มาจากการแบ่งดินแดน ที่ได้เรียนรู้ภาษาไทยจากวัดอีกด้วย

จากการร่วมทำกิจกรรมต่างๆ ศิวพร ได้ข้อสังเกตอย่างหนึ่งว่า กิจกรรมส่วนใหญ่ดำเนินด้วยตัวนักศึกษาเอง โดยมีเจ้าหน้าที่หรืออาจารย์เป็นฝ่ายสนับสนุน ทุกอย่างจะมีการวางแผนอย่างเป็นระบบ ตรงตามเวลา เมื่อเกิดปัญหาพวกเขาจะแก้ไขปัญหานั้นทันทีโดยไม่ลังเล ซึ่งตรงข้ามกับประเทศของเรา

ด้านความเป็นอยู่และสภาพแวดล้อม ศิวพร พบว่า ทัศนียภาพสองข้างทางเดินไปสถานที่รับประทานอาหารซึ่งจะใช้เวลาเดินประมาณ 20 นาที โดยรวมถูกตกแต่งและดูแลเป็นอย่างดี มีต้นไม้ใหญ่จำนวนมาก รถทุกคันจอดอย่างเป็นระเบียบและไม่มีการฝ่าฝืนกฎจราจร ไม่มีการจอดรถซ้อนคัน หรือตามทางเดินแม้ว่าไม่มีถังขยะวางอยู่ แต่ก็ไม่มีขยะทิ้งเรี่ยราดตามพื้น หรือการลุกขึ้นให้เด็กและผู้สูงอายุนั่งบนรถประจำทาง

อาหารทุกมื้อจะมีส่วนผสมของเครื่องเทศและพริก เพื่อนชาวมาเลย์เล่าให้ฟังว่า อาหารของที่นี่รสจะจืด แต่อาหารที่เราทานทุกมื้อมีพริก ทั้งๆที่พวกเขาทานเผ็ดไม่ได้ แต่ทุกมื้อเขาก็ทานอาหารเหมือนกับที่เราทานซึ่งมีพริกเป็นองค์ประกอบ ทำให้พวกเราอดทึ่งไม่ได้ นอกจากนี้ยังพร้อมให้บริการและดูแลพวกเราเป็นอย่างดี เช่น เมื่อเราแจ้งไปว่า ไม่มีปลอกหมอนและผ้าปูที่นอน เขาก็หามาให้ทันทีพร้อมกับนำไปใส่ให้พวกเราด้วย พอดิฉันถามหาน้ำเปล่า เขาก็รีบไปนำมาบริการทันที ทั้งๆที่ดิฉันบอกไปว่า ไม่เป็นไร ขอให้บอกเพียงว่า เอาน้ำเปล่าได้ที่ไหน เดี๋ยวจะไปเอาเอง เขาก็ตอบกลับมาว่า นี่คือหน้าที่ของพวกเราที่ต้องดูแลพวกคุณ อาหารมื้อเย็นเป็นมื้อที่เราต้องรับผิดชอบเอง พวกเขา (buddy) ได้พาพวกเราเดินออกไปทานข้าวที่ร้านอาหาร ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก โดยให้พวกเราเลือกร้านอาหารเอง ถ้าเราทานร้านไหน เขาก็ทานด้วย หรือเวลาเราข้ามถนน เขาจะไปยืนขวางรถให้หยุด เพื่อให้เราข้ามถนน ทำให้หวนกลับมานึกถึงบ้านเมืองเรา ถ้าเราทำอย่างนั้นบ้างในบ้านเรา ถ้าไม่โดนคนขับรถลงมาต่อว่า ก็คงได้นอนอยู่กลางถนนเป็นแน่ ทำให้พวกเรารู้สึกเหมือนอยู่บ้าน เพราะตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าสู่ USM ทางคณะคอยดูแลเอาใจใส่และอำนวยความสะดวกให้ตลอดเวลา
พัฒนาการด้านภาษาอังกฤษ ศิวพร ได้เล่าว่า สามารถฟังและจับใจความได้ดี มีเทคนิคการเขียนและเขียนได้ดีขึ้น ส่วนการพูดอาจจะยังไม่ดีมากนัก แต่กล้าพูดและกล้าแสดงออกในที่สาธารณะ ซึ่งเป็นไปโดยอัตโนมัติ

ศิวพร บูรณะพล ได้กล่าวทิ้งท้ายว่า การไปร่วมกิจกรรมที่ USM ในครั้งนี้ ทำให้เกิดแรงผลักดันในการที่จะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น ได้เรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมที่แตกต่าง ขณะเดียวกันยังได้มิตรภาพจากเพื่อนต่างชาติและมิตรภาพที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเราด้วยกัน

สมพร อิสรไกรศีล ส่วนประชาสัมพันธ์ เรียบเรียง
จิราพร กาฬสุวรรณ ส่วนวิเทศสัมพันธ์ ข้อมูลและภาพประกอบ